حرف زدن در مورد واقعیتهای ایدز هنوز هم تابوست

حرفزدن در مورد واقعیتهای ایدز هنوز هم تابوست

خودسوزی دختر قرمز

به گزارش دنیای اسرار:چادر سیاهی به سر کرده بود و روسری آبی. خیلی ها در مورد  خودسوزی دختر آبی واکشن نشان دادند، اعتراض کردند، مقاله نوشتند و ورزشگاه را تحریم کردند. اما در این شلوغی های سوختن دختر آبی،  سوختن زنهای روسری آبی با ربانهای قرمز به دست فراموشی سپرده شده. ربانی که نماد بین المللی آگاهی و توجه به ایدز است. زن اما سرش پایین بود و می گفت: شوهرم معتاد بود و این بیماری ایدز را از او گرفتم.

آن یکی زن هم به گفته ی خودش حتی نمی دانست کی وکجا به بیماری ایدز مبتلا شده است. خانم “ر” که چهار سالی است به بیماری اچ.آی.وی مثبت مبتلاست می گوید: مدام وزن کم می کردم و حالت بی حالی داشتم. چندباردکتر رفتم اما آنها تشخیص ندادند به چه بیماری مبتلا هستم. به بیمارستان ولیعصرمراجعه کردم و آنها من را به بیمارستان خوانساری ها ارجاع دادند. چند روزی دربیمارستان بستری بودم.

یک روز دکتر به من گفت مسئله ای را در مورد بیماری شما باید بگویم. و از آنجا فهیدم به بیماری ایدز مبتلا شدم. دو دختر و یک پسر وعروس دارم که در این چهارسال هیچ کدام از بیماری من اطلاع ندارند. آنها فکر میکنند هنوز هم کم خونم!

او که با بیماری خود کنار آمده وبا مصرف قرص وآزمایشات سه ماه یک بار این بیماری را کنترل کرده است تاکید می کند: ما بیماران ایدزی قبل از فشار بیماری، از نگاه افراد جامعه در رنج هستیم. خیلی ازافراد وقتی که می فهمند ایدز داریم جوری نگاهت می کنند که انگار جرمی سنگین مرتکب شده ایم.

یکی دیگر از بیماران مبتلا به بیماری ایدز هم عنوانمی کند در این بین رفتار مردم کوچه و بازار و نزدیکان، رفتار غیرحرفه ای برخی پزشکان از همه تعجب برانگیزتر است. یک روز برای دندان درد به یک دندانپزشکی مراجعه کردم وگفتم” آقای دکتر من ایدز دارم”، اما دکتر حاضربه کشیدن دندان من نشد و گفت: “ما امروز کار نمی کنیم! “. به چند دکتر دیگر مراجعه کردم آنها هم از کشیدن دندانم سرباز زدند. در نهایت به دندانپزشک آخری بیماری خود را پنهان کردم  و وقتی دندان من را کشید به آقای دکتر گفتم من بیماری ایدز دارم لطفا وسایل دندان پزشکی خود را ضد عفونی کنید.

اینها نمونه ای از قصه پرقصه بیماران مبتلا به بیماری اچ.ای. وی مثبت است. بیمارانی که در باشگاه مثبت اراک جمع شده بودند تا ازدغدغه های خود و طرد شدن جامعه بگویند. از رفتار پزشک و مسئول تا رفتار نزدیک ترین افراد خانواده خود. افرادی طرد شده از خانواده و جامعه، که حتی خانه مادری هم برای آنها امن نیست و مادر آنها بشقاب غذای آنها را مجزا می کند و یا دور می اندازد.

مریم ۳۵ ساله هم می گوید: وقتی این قرصها را می خورم انرژی کمتری دارم. دست و پاهام بی حس میشه و صبح با زحمت از خواب بلند میشم. نه می تونم درست کار کنم و نه درآمدی دارم. از یک طرف فشار جامعه و از طرفی بیماری و بی پولی باعث می شود ما به انتهای زندگی و ناامیدی برسیم.

ایدز چیست؟

بر اساس آمارهای جهانی نیم درصد از افراد جهان مبتلا به ویروس HIV مثبت‌اند و این در صورتی است که تنها بخشی از آن‌ها از بیماری خود اطلاع دارند، از طرفی عدم شناخت و آگاهی از بیماری سبب شده افراد بیشتری در معرض این ویروس قرار گیرند.

 اچ.آی.وی (HIV )”ویروس نقص ایمنی انسان” است.  وقتی ویروس وارد بدن فردی شود به تدریج قدرت دفاعی بدن وی ضعیف می شود و این فرد در برابر انواع بیماریها و عفونتها حتی آنهایی که در حالت عادی بیماری زا نیستند آسیب پذیر می شود.

وقتی سیستم ایمنی آسیب ببیند، نه تنها در برابر ویروس اچ.آی.وی بلکه نسبت به بقیه عفونتها هم آسیب پذیر می‌شود، لذا با گذشت زمان، افرادآلوده به اچ.آی.وی بیشتر و بیشتر بیمار می‌شوند و در این زمان گفته می‌شود که آنهابه ایدز مبتلا شده‌اند.

حمید سپهری راد مدیر باشگاه مثبت اراک با تاکید براینکه پیشگیری از این بیماری آسان است می گوید: پیشگیری ازایدز راحت و کم هزینه است، اما اگر یک نفر مبتلا شود هزینه های بسیاری از نظر فرهنگی، سیاسی و اجتماعی برای جامعه دارد.

او تنها راه پیشگیری از ایدز را اگاهی افراد جامعه و دادن اطلاعات به آنها می داند و معقتد است تمام تلاشمان باید این باشد که فرد جدیدی به ویروس اچ. ای. وی مبتلا نشود. اما اگر حمایتهای مردمی به صورت شبکه ای و مستمر وجود داشته باشد می توانیم امیدوار باشیم جلوی شیوع ایدز را گرفته ایم.

افراد از روابط جنسی، به ایدز مبتلا می شوند

سپهری راد ادامه می دهد: تا الان وضعیت ابتلاء مردم استان مرکزی به اچ.آی. وی مثبت خیلی بد نبوده است اما در حال حاضر موج سوم و چهارم ابتلاء به ایدز در راه است. در گذشته افراد از طریق خونهای آلوده، سرنگ مشترک، دندان پزشکی و ارتباط جنسی به ایدز گرفتار می شدند اما در حال حاضر روند ابتلاء متفاوت شده است و حالا به جرات می توانیم بگوییم افراد از طریق روابط جنسی محافظت نشده و خارج از چارچوب خانواده به ایدز مبتلا می شوند.

مدیر باشگاه مثبت اراک  با تاکید بر اینکه حرف زدن در مورد واقعیتهای ایدز در کشور، هنوز هم تابوست و این سکوت دست و پای ما را در پیشگیری از آسیب ها می بندد ادامه می دهد: به طور مثال ما هنوز اطلاعات جامعی از فعالیت های کسانی که به صورت شبکه ای و غیر شبکه ای تن فروشی می کنند نداریم. طبق مطالعات، اولین رابطه ی جنسی در کودکان ونوجوانان به حدود ۱۳ سالگی رسیده، اما نوجوانان هیچ آموزشی این در این رابطه نمی بینند. تربیت جنسی در حوزه کودکان مغفول مانده است.  نوجوانان در زمینه تربیت جنسی و پیشگیری از بیماری های مقاربتی آموزشی دریافت نمی کنند و تمام اطلاعات آنها به اصطلاح از کف خیابان است.

او می گوید:  26 سازمان در استان، عضو کمیته ایدز هستند اما از این تعداد، تنها چند سازمانی مانند بهزیستی و مرکز بهداشت که درگیر این بیماری هستند در کمیته پیشگیری و درمان ایدز شرکت می کنند. حتی نماینده استانداری مرکزی هم معمولا در جلسات شرکت نمی کند. این در حالی است که حتی این سازمانها برای پیشگیری از ایدز اعتبارات مجزا دارند. در این سالها خیرین هم برای کمک، حضور کمرنگ داشتند و ذهنیت آنها منفی است چون تصور می کنند این بیماری است که خود افراد با کارهای خلاف به آن مبتلا شدند.

سپهری راد با تاکید بر اینکه باید برای پیشگیری و آگاه سازی مردم همه دست به دست هم دهیم ادامه داد: اینقدر که بیماری های غیرواگیر مانند سرطان و فشار خون؛ مرگ و میر می دهند در مورد ایذر اینطوری نیست. بیماری که حتی با آگاهی افراد جامعه می توان امیدوار بود که اصلا به آن مبتلا نشد.

ایده های جدید برای پیشگیری از ایدز

این مدیر باشگاه با تاکید بر اینکه ایده های جدید برای پیشگیری از شیوع بیماری ایدز می تواند راهگشا باشد ادامه داد: کمک دستگاههای استان، تبلیغات محیطی از سوی شهرداری، کمک رسانه ها، آموزش تربیت جنسی به کودکان، برگزاری همایشها و سمینارها در پیشگیری از ایدز موثر است.

اگر تربیت جنسی در مدارس انجام شود دختر و پسر از خیلی مسائل آگاه می شوند و اجازه نمی دهند هر بلایی سر آنها بیایید. کودکی که نه گفتن را بلند نباشد و نوجوانی که از حمایت عاطفی برخوردار نباشد دچار مشکل می شود.

اما در مود کسانی که به این بیماری مبتلا شدند شکتن تابوها و انگ هاست و از طرفی حمایتهای اجتماعی و اقتصادی از این افراد. داروهای ضد ویروسی که بیماران ایدزی استفاده می کنند در سیستم عصبی آنها تاثیرگذار است. پس توانایی جسمی آنها کمتر می شود که بحثهای حمایتهای اجتماعی، اشتغال، بیمه، کمک هزینه دندانپزشکی و ایجاد کارگاههای تولیدی کوچک حتی با درامد پایین و حمایتهای مسئولین برای براشتن انگ و تبعیض  برای بیماران می تواند موثر واقع شود و همه اینها وقتی کارامدی دارد که به صورت مستمر باشد.

خبرنگار:سمیه بصیرت