زن در اسلام،ستون آرامش و محور حیات است

زن در اسلام،ستون آرامش و محور حیات است

به گزارش دنیای اسرار ،منیره فهامی:دیدگاه اسلام به زن تنها نگاه یک مادر یا همسر نیست بلکه زن در اسلام به عنوان محور تعادل و آرامش خانواده و جامعه است.در قرآن و نگاه وحی نیز تحکیم خانواده از درون قلب زن آغاز می‌شود. زن است که می‌تواند با نیروی ایمان، عاطفه و خرد خود، خانه را به مکتبی انسان‌ساز تبدیل کند.

در قرآن کریم زن مایه سکون، آرامش و توازن روح مرد است. شایان ذکر است که این سکون به معنای انفعال نیست بلکه به معنای قدرتی است که خانه را از اضطراب به اطمینان می‌رساند. آیه ۲۱ سوره روم دلیل این سخن است در این آیه بیان شده است:((وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً)) ((و از نشانه‌های او این است که برای شما از جنس خودتان همسرانی آفرید تا در کنارشان آرامش یابید و در میان شما دوستی و مهربانی قرار داد.))

ذکر کلمه لتسکنوا الیها در آیه فوق دلیل این مدعاست.

همچنین در سوره بقره آیه ۱۸۷، زن و مرد به عنوان لباس یکدیگر معرفی شده‌اند. ((هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَأَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ))((آنان برای شما لباس هستند و شما برای آنان لباس هستید.))

لباس هم به معنای پوشش است و هم زینت و حفاظت. زن و مرد مأمن یکدیگرند. در نهج‌البلاغه نیز امیرالمؤمنین علی(ع) نقش زن را در زندگی، فراتر از امور مادی و ظاهری معرفی می‌کند و او را گل خوشبوی خانه و ریحانه می‌داند.((المرأة ريحانة وليست بقهرمانة))، نهج‌البلاغه نامه ۳۱

یعنی زن منبع مهر و حیات است نه عامل رقابت و درگیری. جامعه‌ای که این لطافت را درک نکند دچار خشونت پنهان و گسست خانوادگی می‌شود. در نگاه امیرالمؤمنین زن عامل پیوند نسل‌ها و حافظ ارزش‌های درون خانه است.

این نگاه در دنیای کنونی که بیشتر خانواده‌ها دچار فردگرایی افراطی و فرار از مسئولیت مادری و پدری شده است یادآور جایگاه حیاتی زن در توازن اجتماعی است.

*فرزند، نعمت و زینت زندگی است

فرزندان استمرار حیات و سرمایه‌ معنوی جامه هستند. قرآن کریم نیز فرزند را نعمت و زینتی برای زندگی دنیا معرفی می‌کند. در سوره کهف آیه ۴۶ آمده است:((الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِينَةُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا)) ((مال و فرزندان زینت و زیور زندگی دنیا هستند.))همچنین یکی از دعاهای بندگان صالح را چنین توصیف می‌کند:

((رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ))((پروردگارا! ما را از سوی همسران و فرزندانمان خوشدلی و خوشحالی بخش))

(سوره فرقان، آیه ۷۴)

در منطق قرآن، فرزند فقط باعث افزایش جمعیت نیست بلکه تداوم ایمان و امید در دنیاست؛ اما متاسفانه برخی از افراد به بهانه‌هایی همچون مشکلات اقتصادی از فرزندآوری امتناع می‌کنند.کاهش میل به فرزندآوری، نشانه‌ فروکش‌کردن ایمان به آینده و نداشتن اعتماد به رزق الهی است. در آیه ۱۵۱ سوره انعام آمده است:((وَلَا تَقْتُلُوا أَوْلَادَكُم مِّنْ إِمْلَاقٍ نَّحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَإِيَّاكُمْ))((فرزندانتان را از ترس تنگدستی نکشید ما شما و آنان را روزی می‌دهیم.))

این آیه تاکیدی است که نگرانی از فقر یا دشواری اقتصادی، نباید به انکار نعمت حیات بینجامد.

*زن، محور تحکیم روابط عاطفی در خانه است

چالش‌های جمعیتی و مسئولیت فرهنگی زن

در شرایط امروز ایران که بحران جمعیت و کاهش نرخ تولد به هشدار ملی بدل شده، نقش زن مسلمان بیش از هر زمان دیگری حیاتی است.زن مؤمن، با آگاهی از جایگاه خود در خانواده، می‌تواند محور تحکیم روابط عاطفی، تربیت نسل مؤمن و تداوم حیات فرهنگی جامعه باشد. پیامبر(ص) درباره ارزش فرزندآوری می‌فرمایند:((تَزَوَّجُوا الْوَدُودَ الْوَلُودَ، فَإِنِّي مُكَاثِرٌ بِكُمُ الْأُمَمَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ))((با زن مهربان فرزندزا، ازدواج کنید، چراکه من روز قیامت به فراوانی شما بر دیگر امت‌ها افتخار می‌کنم. ))(کنزالعمال، ج۱۶)

و نیز فرمودند:((ما من عمل أحبّ إلى الله من إدخال السرور على المؤمن و من ذلك إدخال السرور على والديه بولد صالح.))(کافی، ج ۶، ص ۴۵)

در این روایت‌ها، فرزند صالح و محبت‌ورز، نه‌تنها مایه‌ی زینت خانواده، بلکه راهی برای قرب الهی دانسته شده است.

*محبت، ایمان و معنویت، رمزهای تحکیم خانواده‌اند

زن امروز، در کنار نقش‌های اجتماعی خود، اگر هویت مادری و همسری را با نگاه الهی بازیابد، می‌تواند در برابر بحران جمعیتی و فروپاشی خانوادگی، نقشی احیاگر ایفا کند.

تحکیم خانواده نه با بخشنامه و سیاست، بلکه با احیای محبت، ایمان و معنویت در خانه‌ها ممکن است.

همان‌گونه که امیرالمؤمنین(ع) فرمود:((العِیالُ حَقلُ المَرءِ، فَلْیَزْرَعْ فیهِ الحِلمَ و الصَّبرَ.))(غررالحکم)

خانواده، مزرعه‌ی انسان است؛ پس باید در آن، بذر بردباری و محبت کاشت.
از دامان زن، انسان برمی‌خیزد
در پایان باید گفت؛ زن، در نگاه قرآن و نهج‌البلاغه، ستون آرامش و محور حیات است. اوست که با ایمان و عاطفه‌ی خود، خانواده را استوار می‌سازد و با آغوش مهر خویش، نسل آینده را به زندگی فرا می‌خواند.
تحکیم خانواده و فرزندآوری، تنها مسئولیت زن نیست، اما زن، قلب تپنده‌ی این جریان الهی است؛زیرا همان‌گونه که قرآن فرمود:((إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن ذَكَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ))((ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و ملت‌ها و قبیله‌ها قرار دادیم.))(سوره حجرات، آیه ۱۳)
جامعه از زن و مرد ساخته می‌شود، اما از دامان زن است که انسان برمی‌خیزد.