تمرکز رمز بهره وری تعطیلات

تمرکز رمز بهره وری تعطیلات

به گزارش دنیای اسرار:یکی از مهمترین شاخص های توسعه یک فرهنگ، رشد سرمایه انسانی اعضای آن جامعه است. امری که بدون توجه به موضوع مهم نشاط و سرگرمی عمومی محقق نمی شود.

توجه به امر نشاط اجتماعی، تفریح و راهکارهای ایجاد آن ازمهمترین دغدغه های هر جامعه ای محسوب می شود. در این میان سفر و مسافرت و خارج شدناز محیط کار و ورود به طبیعت و فضاهای بکر و تاریخی از مهمترین این راهکارها محسوب  می شود.

استراحت در دل طبیعت و فراغت ذهن از مشغلیات کاری و اجتماعی، باعث ایجاد چرخه مکانیسم بازآفرینی ذهنی و روانی می گردد و نتیجه آن افزایش راندمان و بهره وری فردی و جمعی می باشد.

در همه کشورها توجه به تعطیلات رسمی در قالب اعیاد بزرگی ملی و یا مذهبی  با رویکرد تحقق همین هدف صورت می پذیرد. کشورهای اروپایی عموما در قالب  دو تعطیلی رسمی به مدت بیش از یک هفته در فصل تابستان و زمستان زمینه تحقق این هدف  را فراهم می آورند.

در مالزی به عنوان کشوری نزدیک به فرهنگ ما این تعطیلات ازعید سعید قربان به مدت ۱۰ روز ادامه می یابد اما در ایران این تعطیلات همچون کشورهای پیشرفته نه شکل متمرکز و جامع داشته که بتوان از آن به صورت خوب و مطلوب جهت برخورداری از یک سفر قابل قبول و برخورداری از یک تعطیلات مطلوب( البته به جزایام عید نوروز) استفاده کرد و نه حتی با هدف تعریف شده فوق مدنظر سیاستگذاران قرار دارد. لذا با تعداد قابل توجهی تعطیلات پراکنده به مناسبت های مختلف روبروهستیم که بعضا نه تنها نمی توانند زمینه ساز نشاط اجتماعی را از سازوکارهای تعریف شده همچون سفر و … فراهم آورد بلکه باعث ایجاد وقفه در برنامه ریزیها و پیگیری کارهای اداری و اقتصادی می گردد.

هر چند مقایسه آمار تعطیلات کشور با سایر کشورها بیانگر این واقعیت می باشد که:«تعطیلات در اروپا و آمریکا: ۵۲ روز شنبه + ۵۲ روز یکشنبه = ۱۰۴ روز ۱۰۴ + حدودا ۲۰ روز تعطیلات رسمی ملی و مذهبی از قبیل روز استقلال، عید کریسمس، عید سال نو (ژانویه)، عید شکرگزاری و …، مساوی می شود با ۱۲۴ روز یعنی بیش از ۳/۱ سال. تعطیلات در ایران: ۵۲ روز جمعه ۲۵ روز تعطیلات رسمی ملی و مذهبی از قبیل عید غدیر، عید قربان، عید نوروز، عاشورا، تاسوعا، عید فطر، ۲۲ بهمن و …. جمعا ۷۴ روز ( البته با فرض اینکه هیچ کدام از تعطیلات رسمی با جمعه مصادف نگردند)»(شمال نیوز،کدخبر۲۵۱۲۸ :۲۴/۱۲/۱۳۸۸)

ایجاد وقفه در کارهای روزمره، عدم برخورداری مطلوب از زمان حاصل شده، نبود برنامه مطلوب جهت استفاده از زمان تعطیلی یک روزه یا دو روزه در پراکندگی این تعطیلات، نبود زیرساخت های تفریح و شادکانی ، عدم توجه به الگوی جامع و مانع در فرهنگ نشاط و شادی و… باعث شده است که وجود این تعداد تعطیلی رسمی عملا نتیجه قابل توجهی به بار نیاورد. به نظر می رسد اگر دولت و مجلس با متمرکز کردن این تعطیلی ها در قالب دو هفته یا بیست روز تعطیلی زمستانی و تابستانی وایجاد ساز و کارهای مناسب و امکانات قابل قبول جهت مسافرت شهروندان اقدام لازم را انجام نمایند، نه تنها با افزایش نشاط اجتماعی و متعاقبا راندمان و بهره وری فردی و اجتماعی افراد جامعه روبرو خواهیم بود بلکه در تجارت جهانی نیز پیش بینی پذیر تر و قابل قبول تر جلوه خواهیم کرد. چرا که ایران اسلامی بر دروازه های جهانی ایستاده است.

تهیه وتنظیم:زهرا مراوندی