تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ - ۱۹:۲۰
کد خبر : 35058

آشنایی با اختلال اظطراب جدایی کودکان

آشنایی با اختلال اظطراب جدایی کودکان

به گزارش دنیای اسرار:-اضطراب جدایی در کودکان موجب می شود تا کودکان به محض جدایی از والدین خود شروع به شکایت کردن از وضعیت جسمی و روحی خود کنند. برای مثال به مدرسه نروند یا اعلام کنند که دچار دل درد یا سردرد هستند و باید هرچه سریع تر به خانه بروند. اضطراب جدایی در

Print Friendly, PDF & Email

به گزارش دنیای اسرار:-اضطراب جدایی در کودکان موجب می شود تا کودکان به محض جدایی از والدین خود شروع به شکایت کردن از وضعیت جسمی و روحی خود کنند. برای مثال به مدرسه نروند یا اعلام کنند که دچار دل درد یا سردرد هستند و باید هرچه سریع تر به خانه بروند.
اضطراب جدایی در کودکان در برخی موارد تبدیل به اختلال می گردد. اختلال اضطراب جدایی در کودکان یک مرحله عادی از رشد نیست بلکه یک مشکل عاطفی جدی است. تشخیص اینکه آیا اضطراب جدایی در کودکان در کودک ما امری طبیعی است یا تبدیل به یک اختلال شده است گاها برای والدین گیچ کننده است.
نشانه های جدی اضطراب جدایی کودکان در میزان عواقب ترس های کودک است. اضطراب جدایی در کودکان موجب می شود تا کودکان به محض جدایی از والدین خود شروع به شکایت کردن از وضعیت جسمی و روحی خود کنند. برای مثال به مدرسه نروند یا اعلام کنند که دچار دل درد یا سردرد هستند و باید هرچه سریع تر به خانه بروند.
نشانه های اضطراب جدایی کودکان
۱-کودک شما وقتی از اتاق بیرون می آید گریه می کند: مواقعی در زندگی کودک وجود دارد که نقاط عطف مرتبط با سن می تواند باعث اضطراب جدایی شود. به عنوان مثال، یک نوزاد بین سنین چهار تا هشت ماهگی ممکن است هنگامی که قادر به دیدن مراقب خود در اتاق نباشد، علائم اضطراب را نشان دهد. ممکن است با رفتن یکی از عزیزانشان شروع به گریه کردن یا علائم ناراحتی کنند.
این به این دلیل است که آن ها تازه یاد می گیرند اشیاء و افراد آشنا را بشناسند و در اطراف آن ها احساس امنیت کنند. آن ها هنوز متوجه نیستند که فقط به این دلیل که نمی توانند آن را ببینند، به این معنی نیست که آنجا نیست. این یک زمان سرگرم کننده است تا به کودک خود نشان دهید که دائماً دوباره ظاهر خواهید شد.
وقتی بچه ها بزرگتر می شوند، متوجه می شوند که مراقب آن ها همیشه باز خواهد گشت. همانطور که اعتماد آن ها ایجاد می شود، آن ها یاد می گیرند که مکان ها و افرادی که مراقب آنها اعتماد دارد برای آن ها امن است.
۲-با دیدن مکان ها و چهره های جدید دچار استرس می شوند: گاهی اوقات وقتی زمان بازدید از مکان های جدید است، کودک مضطرب می شود. آن ها ممکن است تمایلی به خروج از خانه برای یک رویداد جدید نداشته باشند، هنگام ورود در گوشه ای بمانند، یا رفتارهای عصبانیت یا فروپاشی نشان دهند. ناشناخته یکی از رایج ترین عوامل اضطراب آور است. راه مبارزه با این امر این است که کودک خود را تا جایی که می توانید آماده کنید. بگذارید بدانند چه انتظاری دارند.
۳-زمان خواب یک نبرد است: زمان خواب می تواند زمان بسیار سختی برای بچه ها باشد. حتی بزرگسالان نیز ممکن است هنگام خواب استرس داشته باشند. رویاها ناشناخته هستند و گاهی اوقات می توانند ترسناک باشند. وقتی هوا تاریک است و خانه ساکت است، دنیای کاملاً متفاوتی است و تنها خوابیدن می تواند اضطراب آور باشد.
نشانه هایی که کودک شما این را تجربه می کند ممکن است شامل بی میلی به خوابیدن، امتناع از رفتن به رختخواب یا گریه و رفتار عصبانی باشد. تکنیک هایی وجود دارد که می توانید برای کمک به آنها انجام دهید از جمله اینکه یک روال آرامش بخش، قابل پیش بینی و قبل از خواب ایجاد کنید. فضای اتاق خواب آرام باشد. صحبت های حمایتی زیادی در طول روز انجام دهید و در مواقع جدی مصرف دارو های خواب آور مانند ملاتونین را زیر نظر پزشک به فرزندان خود بدهید.
۴-تجربیات منفی تاثیر زیادی دارند: بر اساس تحقیقات، اختلال اضطراب جدایی با «اضطراب رشدی نامناسب و بیش از حد در مورد جدایی از خانه یا از کسانی که فرد به آن ها وابسته است» مشخص می شود. علائم اضطراب جدایی ناگهانی، علائم شدید ناگهانی، یا افزایش شدت در طول زمان همگی می توانند سرنخ هایی باشنداگر جدا شدن از شما برای فرزندتان سخت است، تمایلی به ترک خانه ندارند یا وقتی زمان رفتن به جایی است احساس بیماری می کنند، یک تجربه منفی می تواند مشکل باشد. مهم است که وقتی با بچه‌هایمان جمع می‌شویم، آن‌ها را پیگیری کنیم.
آماده کردن آن ها مهم است و پیگیری نیز به همان اندازه مهم است. با فرزندان خود در مورد تجربیاتشان صحبت کنید، به آن ها بگویید که اگر در هر زمان احساس امنیت نکردند، اگر اتفاق ناراحت کننده ای رخ داد، یا اگر توسط چیزی یا کسی گیج شدند، شما آنجا هستید. مانند بسیاری از جنبه های دیگر فرزندپروری، ما باید خطوط ارتباطی را باز نگه داریم.
۵-کودک شما ضربه روحی را تجربه کرده است: والدین، ما نمی توانیم تمام جنبه های زندگی فرزندمان را کنترل کنیم. هر اتفاقی که برای آن ها می افتد نتیجه بد سرپرستی یا تصادف نیست. گاهی اوقات، شرایط خارج از کنترل ما می تواند باعث شود که فرزندانمان آسیب ببینند. اگرچه تروما نیز یک تجربه منفی است، اما با سوء تفاهم یا چیزی که کودک شما دوست ندارد بسیار متفاوت است. تروما بسیار جدی تر است و نیاز به حمایت بیشتری دارد.
تهیه و تنظیم: فرزانه افشاری، کارشناس ارشد مشاوره مرکز مشاوره آرامش پلیس اصفهان

Print Friendly, PDF & Email

برچسب ها :

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.